در طول نزدیک به سه دهه از تاریخ انتشار نخستین ویرایش و راهنمای مبحث ۱۹ مقررات ملی ساختمان با عنوان صرفه‌جویی در مصرف انرژی تا کنون، تلاش شده است مصرف انرژی در ساختمان‌های کشور مدیریت و مطابق معیارهای مشخص، ساماندهی شود. با این وجود میزان مصرف انرژی ساختمان‌ها، نشان دهنده عدم تحقق اهداف مبحث ۱۹ مقررات ملی ساختمان در کشور است.
سهم قابل توجه ساختمان‌ها از مصرف انرژی کشور، تکالیف قانونی دارای فوریت برای کاهش مصرف انرژی ساختمان‌ها در محدوده مجاز با هدف کمک به کاهش ناترازی انرژی و همچنین ضرورت حمایت از حقوق مصرف کنندگان گران قیمت ترین کالای طول عمر شهروند ایرانی، منجر به شکل‌گیری رویکردهای متفاوت در ویرایش جدید شد.
ویرایش پنجم سال ۱۴۰۴ ، مبحث ۱۹ با عنوان «مدیریت انرژی در ساختمان»، مصرف و تولید انرژی در تمامی مراحل چرخه عمر ساختمان را مورد توجه قرار داده است.
مبحث ۱۹ مقررات ملی ساختمان تا ویرایش چهارم (سال ۱۳۹۹) با عنوان «صرفه جویی در مصرف انرژی» و از ویرایش پنجم (سال ۱۴۰۴) با عنوان «مدیریت انرژی در ساختمان» منتشر شده است.
هدف از تدوین و دامنه کاربرد مبحث ۱۹ چیست؟
تغییر عنوان مبحث ۱۹ از «صرفه جویی در مصرف انرژی» به «مدیریت انرژی در ساختمان» و توسعه دامنه شمول آن از مصرف انرژی دوره بهره‌برداری به تمامی تاثیرات محیطی مراحل مختلف چرخه عمر ساختمان از جمله انرژی نهفته ساختمان در فاز تولید، انتشار کربن در فاز تولید و بهره‌برداری و همچنین الزام به تولید انرژی از منابع تجدیدپذیر از رویکردهای جدید ویرایش پنجم می‌باشد.
همچنین این ویرایش توجه ویژه به فرآیند بازرسی‌های دوره‌ای مراحل طراحی، ساخت و بهره‌برداری ساختمان دارد تا بتوان میزان رعایت الزامات مبحث را مورد سنجش و ارزیابی دقیق و نتیجه محور قرار دهد.